Informatie over insecten

Er bestaan ongeveer 120 soorten vliegen (o.a., huisvlieg, bromvlieg, horsels). De huisvlieg is veruit de meest voorkomende vlieg en eigenlijk is de naam ‘huisvlieg’ een benaming voor een hele reeks verschillende soorten die in en om het huis, maar ook in stallen voorkomen. De volwassen huisvlieg voedt zich met voedselresten en steekt niet.

De vlieg heeft een enorme reproductie capaciteit. De vrouwelijke huisvlieg leeft ongeveer 2,5 maand en legt tussen de 600 en 1000 eitjes gedurende haar leven. Tijdens de warmere perioden van het jaar duurt de ontwikkeling van ei tot volwassen vlieg gemiddeld 2 tot 3 weken. In verwarmde stallen gaat de reproductie het hele jaar onverminderd door. Mest en rottende voedselresten zijn daarbij uitstekende broedplaatsen. Gemiddeld produceert 1 vlieg maar liefst 12 generaties in één jaar. In optimale condities zou één vrouwelijke huisvlieg in een periode van 3 maanden voor 21,6 miljoen nakomelingen kunnen zorgen en 27 miljard eitjes die nog niet uitgekomen zijn. Als je hierbij stil staat kan je bedenken wat voor effect het heeft op de populatie als je slechts 1 vrouwelijk exemplaar zou vangen!

Vliegen zijn niet alleen hinderlijk en irritant, maar ook beruchte verspreiders van voedselvergiftiging en salmonella. Daarnaast kunnen ze ook ernstige ziektes zoals typhus, cholera, tuberculose, polio en dysenterie overbrengen. Alle soorten vliegen kunnen bacteriële infecties met zich meedragen die dan worden overgebracht op andere organismen.

Bij een overlast van huisvliegen moet de broedplaats worden gezocht en opgeruimd. Mest en rottende voedselresten zijn bijvoorbeeld uitstekende broedplaatsen. Er zijn vele soorten insecticiden te koop waarmee vliegenoverlast op een chemische wijze bestreden wordt. Omwille van het gemak waarmee deze vliegensoort resistentie opbouwt moeten insecticiden niet systematisch worden gebruikt. Met de producten die op deze website aangeboden worden kunt u vliegen op een bijzonder effectieve en natuurlijke wijze bestrijden. Kijkt u maar eens naar het filmpje over de werking van de Megatrap om te zien hoe u heel veel vliegen kunt vangen.

Een vrouwtjesmug heeft in haar hele leven maar 1 doel en dat is bloed vinden waarmee ze voor het nageslacht kan zorgen. Omdat ze om de paar dagen nieuwe eitjes legt, zal ze ook elke 3-4 dagen moeten steken om met het bloed eiwitten aan te kunnen maken. Per prik, neemt ze ongeveer 5 microliter bloed af. Het maakt haar dan niet uit of het bloed van een mens of dier afkomstig is, alhoewel sommige muggensoorten een duidelijke voorkeur hebben. Als er verschillende dieren of mensen in haar omgeving zijn dan kiest ze het lekkerste hapje uit en selecteert deze dan op geur. Een mug weet haar potentiële bloeddonor altijd te vinden, ook in het donker en op grote afstand. Dit komt door de kooldioxide (CO2) die mensen en dieren continu uitademen. Deze kooldioxide wordt door een luchtstroom meegenomen en ergens opgemerkt door de vrouwtjesmug. Zij hoeft alleen dit spoor maar te volgen (tegen de luchtstroom in) om bij haar bloeddonor te komen. Wanneer ze binnenkomt in de ruimte waar zich verschillende prooien bevinden, selecteert ze opnieuw welke het aantrekkelijkst is. Een mug is naast de al besproken CO2, aangetrokken door (ultraviolet) licht, geur en warmte.

Alleen een vrouwelijke mug steekt, zij heeft namelijk een bloedmaal nodig om de eiwitten te kunnen maken voor het nageslacht. Wanneer een mug een bloeddonor heeft gevonden steekt ze die met haar holle buis. Terwijl de mug steekt spuit zij een bloedverdunner onder uw huid om te voorkomen dat uw bloed gaat stollen en ze net zolang kan drinken tot er genoeg eiwitten kunnen worden aangemaakt. Dit anti- stollingsmiddel veroorzaakt bij mens en dier een allergische reactie: er ontstaat een bult die vervelend jeukt. Hoe meer je aan de bult zit, hoe meer het gaat jeuken omdat het anti- stollingsmiddel dan onder de huid verspreidt wordt. Dieren hebben dezelfde reactie als een mens, het meest bekende voorbeeld hiervan is bij paarden te vinden. Paarden worden vaak gestoken door kleine mugjes als de Culicoïdes, een soort die steeds vaker een plaag vormen. De beten van deze insecten veroorzaken bij sommige paarden een allergische reactie, waardoor ze enorme jeuk krijgen en gaan schuren (staart-en maneneczeem).

Een vrouwtjesmug legt om de paar dagen ongeveer 100 eieren in stilstaand water of een vochtige omgeving. Deze eieren komen na twee dagen uit en de larve zwemt een dag of 8 rond voordat hij verandert in een pop. De pop komt na een dag uit en een nieuwe mug is geboren. Gelukkig worden er muggen van beide sexen geboren. Ze zien er bijna hetzelfde uit, maar voor de mens en dier is er een belangrijk verschil: een mannetje leeft van nectar en alleen een vrouwtje steekt omdat ze bloed nodig heeft voor haar eitjes. Zodra een vrouwtjesmug uit haar pop komt gaat ze op zoek naar een mannetje. Ze hoeft alleen maar om zich heen te kijken, want een mannetje vliegt met andere mannetjes in grote groepen rond. Het vrouwtje duikt in de groep, laat zich bevruchten en vliegt weer weg. Met die enkele bevruchting heeft ze van het mannetje genoeg zaad ontvangen om de rest van haar leven voor nageslacht te kunnen zorgen. Het enige wat ze nu nog nodig heeft is bloed om met het zaad eitjes te kunnen leggen. Bij het ontbreken van natuurlijke vijanden in het larve- en pop stadium kan het aantal muggen explosief toenemen. Tijdens onderzoeken die zijn uitgevoerd worden er soms wel 50.000 larven per vierkante meter aangetroffen. Dit kan leiden tot een muggenplaag, een probleem dat serieus aangepakt moet worden.

Muggen komen veel voor in de buurt van open water. Als u niet bij water in de buurt woont, maar toch last van muggen heeft, dan is het belangrijk om de oorzaak ervan op te sporen. Denk bijvoorbeeld aan de regenton (leegmaken en deksel plaatsen), stilstaand water in de dakgoot (schoonmaken en zorgen voor voldoende afschot) of de emmer of plantenbak waar nog een laagje water in staat (leegmaken). Ook binnenshuis zijn er broedplaatsen met muggen, zoals een vochtige kelder of kruipruimte. Zorg ervoor dat het water weg kan lopen. Wanneer dit niet mogelijk is, plaats dan insectengaas om het huis onbereikbaar te maken of de broedplaats af te schermen. Verder kunt u horren bij ramen en deuren plaatsen en gebruik maken van een klamboe in uw slaapkamer. Hiermee kunnen effectief specifieke gedeeltes van uw leefomgeving worden afgeschermd.

Die zijn er wel degelijk. Op basis van alle onderzoeken die wereldwijd plaatsvinden wordt er steeds meer bekend over het gedrag van muggen en de dingen die ze lekker, prettig of vies vinden. We weten dat ze worden aangetrokken door CO2, ultraviolet licht, geur en warmte en hoe ze selecteren. Maar we weten nog lang niet alles. Alle bekende en vooral bewijsbare gegevens zijn gebruikt om muggenvallen te ontwerpen. De tot nu toe meest professionele vallen gebruiken kooldioxyde (CO2) om muggen te lokken. In tegenstelling tot andere muggenlampen stoot de BliZzz muggenval die op deze website wordt aangeboden wel kleine hoeveelheden CO2 uit waarmee muggen gelokt en gevangen worden. De hoeveelheid CO2 die de lamp produceert is niet schadelijk voor de mens.

Uit een experiment van het Wageningse onderzoeksinstituut Alterra in 2011 blijkt dat muggen verder kunnen vliegen dan gedacht.

Tijdens een experiment zijn 10.000 muggen losgelaten op een afgebakend terrein. Al de muggen uit het onderzoek vlogen minimaal 50 meter en het lijkt er op dat muggen minstens een afstand van 160 meter kunnen afleggen. Dit terwijl vroeger altijd gedacht werd dat de een groot deel van de muggenpopulatie niet verder vliegt dan 50 meter.

Muggen vormen steeds vaker problemen in grote gebieden. Denk hierbij aan de overlast die de Culicoides mug in Schotland, Noorwegen en dichter bij huis op Schiermonnikoog heeft veroorzaakt. Muggen, Midges, Knutten en Culicoides zijn namen van muggen die problemen veroorzaken. Problemen met grote economische gevolgen daar toeristen massaal wegblijven, dieren die moet worden geruimd, of de zoveelste ziekte-uitbraak bij mensen.

Achtergrond
In Jakarta, de hoofdstad van Indonesië zijn in 2004 17 mensen aan Dengue (knokkelkoorts) overleden. Hiernaast werden meer dan 2500 mensen in het ziekenhuis opgenomen, dit zijn twee keer zoveel gevallen als in dezelfde periode vorig jaar. De epidemie werd veroorzaakt door de zware regenval in de voorgaande weken. Hierdoor zijn er veel plassen water ontstaan waar Aedes muggen - die Dengue overbrengen - zich kunnen vermenigvuldigen. Ook in Singapore en Noord Australië werden gevallen van Dengue gemeld. Voor Dengue is nog geen vaccin beschikbaar. Dichter bij huis gebeuren er ook dingen die het vermelden waard zijn: In Schotland is de toeristische industrie bijna verdwenen door muggenoverlast. Hier gaat het om de Culicoides, een minuscuul mugje van 1 à 2 mm welke in grote getalen mensen en dieren lastig valt. Ook een ziekte als Blauwtong wordt door muggen overgebracht. De meest bekende ziekte die door muggen wordt overgebracht is echter Malaria.

Elke 30 sec een dodelijk slachtoffer
Malaria komt vooral voor in Afrika, ten zuiden van de Sahara en grofweg in dezelfde gebieden voor als waar hongersnood en armoede voorkomt. Ondanks het feit dat hiervoor goede medicijnen voor verkrijgbaar zijn - sterft er elke 30 seconden iemand aan deze ziekte. Men zegt zelfs dat de helft van de mensen die ooit op aarde heeft geleefd, is gestorven aan deze ziekte. Doordat muggen ziektes overbrengen, veroorzaken ze ook economische problemen. Wanneer in Afrika een gebied door een muggenplaag wordt geteisterd sterven er niet alleen veel mensen aan Malaria of Slaapziekte (veroorzaakt door de Tse Tse vlieg). Zieke mensen kunnen niet meer op het land werken, waardoor de voedselopbrengst van het getroffen gebied met 60% daalt. Hierdoor stijgt de hongersnood en ontstaat armoede - wellicht onnodig om te melden dat dergelijke gebieden een steeds groter deel uitmaakt van dit continent.

Wanneer u meent dat dit zich allemaal ver van uw bed afspeelt: op Corsica is malaria aangetroffen, in Italië slaapziekte, terwijl er ook in Indonesië en Australië mensen zijn gestorven als gevolg van muggensteken. Denk in ons eigen land eens aan Blauwtong - hoe denkt u dat dit wordt overgebracht... Juist, door muggen!

Hoe kunnen we muggen bestrijden?
Met onderzoeken die wereldwijd plaatsvinden, probeert men steeds meer kennis te vergaren over het gedrag van muggen. Vooral dingen die ze lekker vinden, waar ze zich fijn bij voelen - of vies: die kennis kan dan weer leiden tot effectievere vallen of bestrijdingsmethoden.

We weten hoe ze worden aangetrokken (CO2 - UV licht - Geur en warmte) en hoe ze selecteren. Maar we weten nog lang niet alles: een mug heeft bijvoorbeeld een sterke voorkeur voor benen - en vooral voor zweetvoeten. Als bekend zou zijn welke bacterie hiervoor verantwoordelijk is, dan zouden we ook effectievere lokstoffen kunnen maken. Om hier meer duidelijkheid in te brengen, is op de Entomologie afdeling van de Universiteit in Wageningen in het najaar van 2007 een bijzonder onderzoek gestart. Men heeft 50 vrijwilligers geselecteerd op de geur van hun voeten - hoe interessanter (sterker) de geur, hoe beter.

Professionele muggenval
De moderne en effectieve vallen maken gebruik van de laatste technologie, waarin wetenschap wordt gecombineerd met Nano Technologie en Hightech State of the Art materialen. De BliZzz Muggenval combineert de - voor de vrouwelijke mug - 3 meest aantrekkelijke componenten, namelijk kooldioxide, UV licht en warmte. UV licht schijnt op een met TiO2 (Titaandioxyde) opgedampte plaat en door de fotokatalyserende werking ontstaat CO2. Het CO2 wordt door de interne ventilator naar onderen wordt getransporteerd en door het rooster van de opvangbak naar buiten geblazen.

De muggen worden aangetrokken door de Co2 en benaderen de muggenval door het UV licht aan de bovenzijde. Hier worden ze aangezogen door de interne ventilator, door een luchtstroom naar onderen gezogen en verzameld in de opvangbak. Hier kunnen zij niet meer uit ontsnappen en sterven door uitputting – zonder chemicaliën, zonder rommel. Er zijn geen chemicaliën, cartridges, stoffen of andere aanvullingen nodig om de muggen te lokken en te vangen. De val is gemaakt om 24 uur per dag zijn werk te doen, waarbij gedurende de tijd de effectiviteit of werking niet verminderd. Het enige wat u nodig heeft is 220V.

Gezondheid
De fotokatalyserende werking van deze muggenlamp zuivert ook de lucht en steriliseert gedroogde bacteriën. Het apparaat is dus niet alleen voor muggen uiterst effectief, maar ontdoet ook de omgeving van hinderlijke geuren. De muggenval zuivert zelfs de lucht als hij niet aan staat (maar wel in het daglicht hangt). Het gebruik is volkomen veilig voor mensen, kinderen, huisdieren, vee en tevens milieuvriendelijk.

De Daas (ook wel Brems of steekvlieg genoemd) is lid van de familie van de Tabanidae. Het zijn bloedzuigende insecten waarvan er wereldwijd 8000 verschillende soorten bekend zijn. In Nederland komen ongeveer 35 verschillende soorten voor. Het zijn visuele jagers, hebben grote ogen, hebben meestal een mooi kleurenpatroon en het zijn forse, stevig gebouwde vliegen. Dazen komen vooral voor in vochtige gebieden en op plaatsen waar naast zon ook schaduw aanwezig is, denk bijvoorbeeld aan een bomenrij naast het weiland. Vrouwtjes dazen bijten om met het bloed voldoende energie te verkrijgen om hun eieren te kunnen leggen. De mannetjes voeden zich met nectar of plantensap.

Dazen steken niet omdat ze geen angel hebben. De vrouwtjes bijten echter wel om met het bloed voldoende energie te verkrijgen om hun eieren te kunnen leggen. Op bloed beluste vrouwtjesdazen komen af op geuren, warmte en beweging om prooien te vinden. Wanneer de vrouwtjes jagen, strijken ze snel neer en bijten vrijwel onmiddellijk. Door de vorm van hun bek en monddelen, die bestaat uit tal van kleine mesjes die een huid als het ware open kunnen snijden, kunnen zij dwars door dunne kledingstukken bijten. Om het stollen van het bloed te voorkomen komt tijdens het bijten speeksel vrij, wat jeuk en een opzwelling van de huid veroorzaakt. Een beet is pijnlijk en kan een bacteriële infectie meebrengen, deze is over het algemeen goed te behandelen met een antibiotica. Na een beet kunnen de dazen niet direct wegvliegen, zodat ze met een rollende beweging van bijvoorbeeld de hand gedood kunnen worden. Vooral vee (paarden, koeien) heeft veel hinder van dazen. Indien er niet genoeg vee aanwezig is in een bepaald gebied wordt alles wat beweegt en/of er aantrekkelijk uitziet aangevallen.

De eieren worden in hoopjes van enkele honderden tot duizenden eitjes afgezet. Dat gebeurt meestal op planten die op een vochtige bodem staan, zoals natte weilanden, wegbermen en slootbodems. Afhankelijk van de klimatologische omstandigheden komen de eitjes na enkele dagen of pas na enkele weken uit. Dazen ontwikkelen zich langzaam (ongeveer 1 generatie per jaar), maar de volwassen vliegen komen vaak tegelijk uit, zodat er plagen op kunnen treden. Dit laatste heeft als voordeel dat de daas effectief bestreden kan worden, waardoor het probleem in het daarop volgende jaar sterk gereduceerd zal zijn.

De meest algemene dazensoorten zijn de runderdazen, paardendazen, regendazen en goudoogdazen.

Runderdazen en Paardendazen (Tabanus sudeticus) zijn middelgrote tot zeer grote dazen. Ze hebben grote ogen en een driehoekige kop en een breed bruin achterlijf. Ze steken paarden en koeien in de buik of tussen de schouderbladen, dit zijn plekken die buiten het bereik van de staart liggen.

Regendazen (Haematopota) zijn slank en grijs van kleur met een fijn vlekkenpatroon op vleugels en achterlijf. Deze steken meer in de poten. Sommige regendazen vallen mensen aan, zoals de Gewone Regendaas, die vooral bij een hoge luchtvochtigheid bijzonder hinderlijk kan zijn.

Goudoogdazen (Chrysops) zijn vrij klein. Ze hebben vaak een gele vlek op het achterlijf en ogen die bij levende dieren groen iriserend zijn. Over het algemeen komen ze voor op vochtige heiden, hoogvenen en licht beboste terreinen, zelden ver van water af. De goudoogdaas steekt de mens minder vaak dan de regendaas. Voortplanting vindt plaats in modderige oevers en andere natte biotopen.

Nee. Er is een groot verschil tussen dazen en horzels: horzels steken niet maar ze leggen de eitjes op de onderbenen en manen/hals van het paard. U kunt de eitjes herkennen als kleine gele puntjes in de vacht. Deze eitjes komen uit en de larven worden door het paard opgelikt, waarna ze na een week of 4 in de maag belanden, daar hechten ze zich vast en komen dan aan het begin van het warme seizoen weer los en in de mest terecht. Binnen een maand komt er uit de mest een volwassen horzel die zich binnen 3 weken gaat voortplanten.

Een horzel moet niet verward worden met een hoornaar. Een hoornaar is een soort grote wesp die wel kan steken. De hoornaar is een sociale wesp en is alleen agressief binnen een straal van 5 meter van zijn nest of indien het zich bedreigt voelt.

De overlast van dazen kunt u bestrijden door dekkende kleding van voldoende dikte te dragen. Hierdoor kunnen de dazen niet meer door uw kleren bijten. Op bloed beluste vrouwtjesdazen komen af op geuren, warmte en beweging om prooien te vinden. Dazen kunnen hun prooi moeilijker vinden als gebruik wordt gemaakt van sprays of smeersels met een geurbarricade. Als u dazen op een natuurlijke wijze wilt bestrijden zult u gebruik moeten maken van een dazenval. Deze lokt de dazen naar een val waar ze niet meer uit kunnen komen waarna ze sterven. De zwarte (warm!) bal die onder de val hangt beweegt een beetje, waardoor deze lijkt op het achterwerk van een paard. De dazen zoeken op de bol tevergeefs naar bloed en als ze opvliegen komen ze in het net terecht en uiteindelijk in de val.